Dzień 57: Pinnacles

Mimo że nasz skład był początkowo pazerny na kawerny, koniec końców wynajętym samochodem pojechaliśmy do Pinnacles National Park. A skoro z Krzyśkiem, to oddaję mu głos:

W dwa tygodnie po 10-dniowej Americanie przyszła pora na krótszą wyprawę. Ku naszemu zaskoczeniu okazało się, że wcale nie trzeba jechać tak daleko od Mountain View, aby znaleźć całkiem ciekawy plener. Oczywiście z przyrodniczego punktu widzenia. Z początku nie wyglądało to wszystko zbyt różowo. Znad wzgórz za Gilroyem nadciągnęły ciężkie chmury, a temperatura i klimat przypominały bardziej te z Sherwood niż z kalifornijskiej plaży. W sumie gdyby nie pozytywne myślenie i upór, który został zaktywowany na Stanfordzie, to niewiele brakowało, abyśmy skończyli na shoppingu w Salinas.

Około późnego przedpołudnia pojawiliśmy się w Pinnacles National Park, gdzie pogoda była już zgoła odmienna. Ciepły pacyficzny prąd rozgonił ciemne skłębione zasłony i w pełni mogliśmy się rozkoszować słonecznymi kąpielami. Na początek poprzez (przypominający nasze Góry Stołowe i Sudety) Juniper Canyon Loop zdobyliśmy stromą i wąską ścieżką High Peaks, a następnie zeszliśmy do Balconies Cave (latarka z WalMarta się przydała) i zatoczyliśmy pełny krąg na Balconies Cliffs – Cave Loop.

Oczywiście aż do powrotu do pobliskiego Soledad nie opuszczało nas słońce i upalna aura. Wzdłuż 101 niestety dominowały już tylko chmury i porywiste wiatry. Był to krótki, acz bardzo znaczący suplement do naszego amerykańskiego urlopu oraz mocne podsumowanie ostatniego weekendu w trakcie naszego stażu.

Czas poświęcony na planowanie zwraca się pięciokrotnie

Hybrydowe zagłębie

Jak w Sudetach

Na horyzoncie – pinakle

Lokalny rezydent

Trójka bez sternika

Nagie pinakle

Odrobinka kanionu

Zaczęły się schody

Steep and narrow

Zielone światełko w tunelu

Piknik pod wiszącą skałą

Trail blazer

Beta testing latarki

W dół kawerny

Ofiarna penetracja

A w Visitor Center mówili: litr płynów na głowę

Z klasycznym pinaklem w tle